29 kwietnia wspominamy bł. Italę Mela, dziewicę.
Itala urodziła się 24 sierpnia 1904 roku w La Spezia – mieście na północy Włoch. Rodzice byli ludźmi szlachetnymi, niewierzącymi, bardzo zapracowanymi i wychowanie córki powierzyli dziadkom. Oni zatroszczyli się o jej wychowanie religijne i przygotowali ją do przyjęcia Pierwszej Komunii świętej i sakramentu bierzmowania gdy miała 11 lat. Jako licealistka trafiła do środowiska ateistycznego, które cechował wysoki poziom życia kulturalnego i moralnego. W wieku 16 lat dramatycznie przeżyła śmierć 9 letniego brata Henryka. To trudne doświadczenie spowodowało całkowite odwrócenie się od wiary i Kościoła, ogłosiła, że jest ateistką. Po ukończeniu liceum w 1922 roku rozpoczęła studia filologii klasycznej w Genui. Tam zetknęła się z Federacją Włoskich Studentów Katolickich i wieloma wybitnymi świeckimi i kapłanami, (niektórzy z nich zostali kanonizowani lub beatyfikowani), wśród nich byli: św. Józef Moscati, św. Ryszard Pampuri, czcigodny sługa Boży Ludwik Necchi, bł. Piotr Jerzy Frassati, Divo Barsotti, o. Augustyn Gemelli – franciszkanin, bł. kard. Ildefons Schuster - benedyktyn, ks. Adrian Bernareggi, późniejszy arcybiskup Bergamo, jej spowiednik, i ks. Jan Montini, przyszły papież Paweł VI, wtedy asystent kościelny Federacji Włoskich Studentów Katolickich. Udział w formacji Federacji i współpraca z łaską Bożą przyczyniły się do jej nawrócenia. W wigilię uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP w 1923 roku przystąpiła do spowiedzi, a następnego dnia – przyjęła komunię św. Od tego momentu szybko dojrzewała duchowo, angażowała się też w prace Federacji. Studia ukończyła w 1928 roku.
Pragnienie wstąpienia do zakonu Sióstr benedyktynek zniweczyła choroba, ale zamieszkała przy klasztorze benedyktynek w Mediolanie, mieszkała tam do 1937 roku. Odkryła, że powołanie do świętości ma realizować w świecie. W czasie wizji mistycznych miała objawienia Trójcy św. Pragnęła głębokiego zjednoczenia z Trójcą Święta i życia, które to potwierdza. Pisała:
„Jezu, powierzam się Tobie.
Moja dusza jest w Twoich rękach: uczyń z nią, co chcesz.
Moim jedynym punktem oparcia jesteś Ty.
Na drogach ducha zanieś mnie, dokąd chcesz:
nie stawiam granic Twojemu działaniu.
Uwielbiam Cię i zawierzam Tobie:
spraw, by moja zażyłość z Tobą była zdolna przyciągnąć światło i łaskę
na wszystkich, których kocham, i na cały Kościół.”
Zmarła 29 kwietnia 1957 roku w La Spesa i tam ją pochowano. Miała 52 lata.
„Postać bł. Itali Meli stanowi swoisty apel. Powszechne powołanie do świętości jest skierowane nie tylko do kapłanów i osób konsekrowanych, ale także do wiernych świeckich, którzy autentycznie żyją sakramentem chrztu i mogą się stać krzewicielami nowej ewangelizacji. Społeczeństwo potrzebuje świeckiej świętości w każdym obszarze: na polu edukacyjnym, w rodzinach, w środkach społecznego przekazu, w gospodarce, sporcie, pracy, polityce. W osobie bł. Itali Meli Kościół daje sygnał, świadczący o zaufaniu w możliwości osób świeckich nie tylko do życia w pełni chrześcijańską świętością, ale także do bycia twórcami i przewodnikami w odnowie kulturowej i duchowej społeczeństwa. Świat potrzebuje świętych świeckich, którzy zapłodnią ludzkość owocami świadectwa, dobroci i miłości” – powiedział Kard. Angelo Amato w czasie jej beatyfikacji 10 czerwca 2017 roku.
Papież Franciszek krótko scharakteryzował duchowość i przesłanie włoskiej mistyczki: „Niech świadectwo nowej błogosławionej zachęca nas w naszych czasach, aby często kierować myśl ku Bogu Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu, który przebywa w komnacie naszego serca.”
