9 maja wspominamy św. Jerzego Preca, prezbitera.
Urodził się 12 lutego 1880 roku w Valletcie stolicy Malty w rodzinie wielodzietnej. Gdy miał 8 lat jego rodzina przeprowadziła się do pobliskiego Hamrun. Tam w kościele parafialnym przyjął pierwszą komunię św. i sakrament bierzmowania. Po skończeniu liceum humanistycznego odkrył w sobie powołanie kapłańskie i mimo słabego zdrowia – nie przepowiadano mu długiego życia - podjął studia teologiczne. Jako kleryk spotykał się z młodzieżą na spotkaniach biblijnych. Nie zawsze było to akceptowane przez przełożonych. Święcenia kapłańskie przyjął 22 grudnia 1906 roku. Kontynuował spotkania z młodzieżą. Odwiedzał marynarzy w porcie, rozmawiał z nimi, uczył się ich języków, zapraszał na spotkania katechetyczne. W 1907 roku założył Towarzystwo Nauki Chrześcijańskiej. Jego działalność opisał Ojciec św. w homilii beatyfikacyjnej 9 maja 2001 roku: „Ks. Jerzy odegrał pionierską rolę w dziedzinie katechezy, a także popierał udział laikatu w apostolstwie, (…). Stał się zatem dla Malty jak gdyby drugim ojcem w wierze. Praktykując łagodność i pokorę oraz wykorzystując w pełni dane mu od Boga zalety umysłu i serca, ks. Jerzy uczynił swoimi słowa św. Pawła skierowane do Tymoteusza: «co usłyszałeś ode mnie za pośrednictwem wielu świadków, przekaż wiarygodnym ludziom, którzy będą zdolni nauczać też innych» (2 Tm 2, 2). Towarzystwo Nauki Chrześcijańskiej, które założył, kontynuuje jego dzieło świadectwa i ewangelizacji na waszych wyspach i gdzie indziej.
Niedaleko stąd młody seminarzysta Jerzy Preca usłyszał prorocze słowa swojego kierownika duchowego: «Jerzy, kiedy dorośniesz, wielu bojących się Boga zgromadzi się wokół ciebie. Będziesz dla nich błogosławieństwem, a oni dla ciebie». Dzisiaj Kościół na Malcie nazywa Jerzego Precę «błogosławionym», bo wie, że jest on dla niego rodzimym źródłem światła i mocy. W pismach o cnocie cichości ks. Jerzy przynagla swoich przyjaciół chrześcijan, aby za przykładem ukrzyżowanego Pana wybaczali wszelkie krzywdy (por. Łk 23, 34).”
Papież Benedykt XVI w czasie kanonizacji 3 czerwca 2007 roku kontynuował opis Prekursora Soboru Watykańskiego II: „Przyjacielem Jezusa i świadkiem pochodzącej od Niego świętości był Jerzy Preca (…). Był kapłanem całkowicie oddanym ewangelizacji — poprzez przepowiadanie, pisma, kierownictwo duchowe i udzielanie sakramentów, a przede wszystkim przez przykład własnego życia. Słowa z Ewangelii św. Jana «Słowo Ciałem się stało» zawsze były natchnieniem jego duszy i jego działania, i dzięki temu Pan mógł się nim posłużyć, by powołać do życia cenne dzieło o nazwie Stowarzyszenie Nauki Chrześcijańskiej, które stawia sobie za cel zapewnienie parafiom, pełnionej na wysokim poziomie, posługi dobrze przygotowanych i wielkodusznych katechetów. Był człowiekiem o głębokiej kapłańskiej i mistycznej duszy, żarliwie kochał Boga, Jezusa, Maryję Dziewicę i świętych. Często powtarzał: «Panie Boże, jakże wiele Ci zawdzięczam! Dziękuję, Panie Boże, i przebacz mi, Panie Boże!»”
Jego modlitwa: „Nauczycielu, niech cały świat pójdzie za Ewangelią”, została wysłuchana, członkowie Stowarzyszenia Nauki Chrześcijańskiej, głoszą Ewangelię na Malcie i w innych krajach.
Zmarł 26 lipca 1962 roku w Santa Venera na Malcie.
Jest pierwszym kanonizowanym Maltańczykiem.
